Niet te geloven. Ineens verandert de weg in een stoffige gruisbende. Vermoedelijk staat mijn Osmand navigatie wat zuinig afgesteld op "de kortste weg" of zo, achteraf wel een belevenis.
Ongemerkt rij ik Litouwen binnen. Het is dat T-Mobile me per sms hun diensten hier aanprijst maar anders had ik het alleen gemerkt aan de kentekens van de auto's.
Als beloning na het stofhappen vis bij wijze van lunch onderweg.
Zo, verder naar "de kruizen". Voor details: Uitleg
Zo te zien, mag je er vanalles niet maar boeit dat?
50.000 stuks naar schatting.
Een serieuze bedevaartplek.
Ik zie er in verbeeld hoe mensen hun machteloosheid tegen verdrijving en veel ander onrecht verwerken.
Ik vond het toch de omweg wel waard.
Dus verder over wat eindelijk een echte snelweg mag heten. Zot eigenlijk maar hier mag je ineens 130 km/h en, ja hoor, menigeen scheurt je voorbij.
De ferry brengt me naar de lange duin-landtong die doorloopt tot het Russische Kalininggrad. Morgen FF bij die grens gaan kijken?
Al met al was het een hele rit vandaag, 446 km zegt de apparatuur.
Bij aankomst in Skalva Hotellerie bij
Nida wordt ik erg vriendelijk ontvangen. Het lijkt wel of ze opgelucht zijn dat die Hollandse malloot toch nog opduikt. Het is inmiddels rond 18:00.
De mensen klinken hier qua tongval alsof ik Portugees hoor maar dat kán aan het lekkere biertje liggen :-)
Het avondeten mag er van mij zijn met een zalmmoot.
Mijn onderkomen, Skalva Hotel, ligt op de "Koerse schoorwal". Wat dat precies is, kun je hier lezen.
Hier is een grote groep fietsers, robuuste mannen en enkele vrouwen neergestreken om een paar dagen rond te fietsen. Rond? Nee dat kan niet, dit is een lange strook land, dus dat wordt heen en weer tenzij je met een van die sporadische kleine ferries gaat die naar de vaste wal tuffen.
Hier is een grote groep fietsers, robuuste mannen en enkele vrouwen neergestreken om een paar dagen rond te fietsen. Rond? Nee dat kan niet, dit is een lange strook land, dus dat wordt heen en weer tenzij je met een van die sporadische kleine ferries gaat die naar de vaste wal tuffen.
Al met al een heerlijke vakantiesfeer.
Diep in de avond - of was het al nacht? - werd er indringend op mijn slaapkamerdeur geklopt. Beetje bang voor opdringerig bezoek van een dun geklede dame die vraagt of ook last heb van koude voeten. Dus toch maar niet open gedaan. Saaie vent ben ik, hé?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten