Ik laat me weer bij tijd brengen want alwéér is mijn horloge stuk. Deze schoonheid helpt me graag aan een nieuwe.
In Jurmãla bekruipt me het echte strandgevoel: prachtweer, niet te heet, de lucht van naaldhout en mooie huizen. Het is nog rustig maar nu al is parkeren wel een dingetje. Overigens betaal je hier 2 € als je de gemeente binnenkomt, als bij een tol-weg, dan ben je die dag klaar om te mogen parkeren. Slim hé?
Echt druk is het er (nog) niet ofschoon de schoolvakanties al zijn begonnen.
Mijn volgende stop is Kemeri. In mijn karige reisbeschrijving is de watertoren gemeld als highlight. Het is maar wat je interssant vindt maar inderdaad het terrein, én de watertoren zijn toch van belang. Vroeger was hier kurord, kuuroord, waar je door zwavelhoudende modderbaden en zo je gezondheid wat kon opvijzelen. Ik zie hier in gedachten mijn grootvader zó van genieten.
Met een groots sanatorium. Nu ontoegankelijk en zonder helder vooruitzicht want de Russische eigenaar valt onder de boycot van EU vanwege de wandaden jegens Ukraïne.
Het terrein wordt keurig onderhouden maar belendende percelen moeten nog gesaneerd worden.
Door naar de eindbestemming van vandaag: Kuldiga. Maar er zal toch ook iets van een lunch moeten komen. Als op bestelling tref ik een eenvoudige eetplek.
Buiten, want bij dit prachtige weer...
IIn Kuldiga tref ik een keurig verblijf en word warm onthaald.
Mooi gebleven, dit dorp.
Met een waterval en heel veel vogels in een prachtig nat gebied.
Plek om gaan eten
Met historisch interieur, maar ik zal lekker half buiten.
En dit mooie toetje was bijna jammer om op te eten.
Als je een ommetje gaat maken zie ik werk aan de winkel voor Annie cs.
Er wordt vaak bij het huisnummer onderscheid getoond tussen gemeenschappelijk- en privaat-eigendom. Waarom? Zou ik wel eens willen vernemen. Maar een nachtje over slapen...
Vandaag 157 km gereden, dat is goed te doen. Morgen meer, véél meer...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten