Heel dubbel, vertrek prepareren en nog wat rondkijken.
Ik vind het KGB-museum, eigenlijk heet het MUSEUM OF OCCUPATIONS AND FREEDOM FIGHTS zie hier details, ja, terecht is de naam in meervoud geschreven. Het staat hier bol van ellende, nazi-terreur, Sovjet-terreur, partizanen, executies, deportaties, maar ook heldendom. Genoeg om stil van te worden.
Vandaag 14 juni is de jaarlijkse "Dag van hoop en bevrijding". Er wordt onderdrukking en vrijheid herdacht met sprekers, ceremonies, vlaggen en vaandels. Indrukwekkend, zeker na het museumbezoek van daarnet.
De kerken zijn vaak uitbundig barok, ook deze.
Je moet hier niet ietwat gedachteloos rondslenteren.
Deze brandladder kom je niet zonder kleerscheuren op, of af.
Soms voelt het hier best als in oude tijden. Ik betrap me er zelfs op dat ik af en toe nogal afhangende balkons vermijd.
Echt, hier zitten de kogelgaten nog in de muur.
Maar als je er iets van wil maken kan het er ook mooi worden.
Maar met zóveel kerken wordt het ineens weer wat gewoon.
Ik stuit op het Nationaal Museum van Litouwen en ga binnen, d.w.z. geheel onder de grond.
Kaart van toen Litouwen op zijn grootst was, eind 15e eeuw. Interessant dat veel namen nog gangbaar zijn. En de Krim maakte toen deel uit van oost noch west. Ook nu weer een lastig dingetje.
In restaurant Senoji Trobilé geniet ik mijn afscheidsmaal van Vilnius en de Baltische Staten.
Ziet er simpel uit maar lekkerrrr!
De tafel met overburen doet me denken aan de mogelijke busreis met de HEVO in aanstaande september. Hier nu 16 Engelssprekende personen die smakelijk eten met veel lollig gepraat.
Ik loop er nu nog niet vanzelfsprekend warm voor dat ik mee zal gaan in september maar die beslissing komt later.
Zo, ik ga de koffer pakken, veel weggooien en zeer vroeg te bed want om 5:30 wil ik per taxi naar de airport vertrekken. De incheck bij Baltic Airways is al gedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten