6 Juni. Naar Riga (Letland) met een mooie omweg. Toch nog 300 km.

Sorry, de publicatie van deze blog is niet gelukt gisterenavond. Nu hopelijk wel.

Sms- bericht: "Breakfast will be ready at 8 o'clock in the summer kitchen (small house on a hill)".

Even zoeken maar dan vind je ook wat: perfect ontbijt met alles wat je verzinnen kunt. Uitstekend familiepark hier, mijn buurtjes passen er zo in.

Ik besluit niet regelrecht naar Riga te rijden, dan kom je tenminste wat anders tegen dan "snel"wegen-in-ombouw. Over verkeer valt me vanalles op. Zo kun je fietsen aantreffen op autowegen, ook grote. Ze rijden op supersmalle vluchtstrookjes, ook tegen het verkeer in. In de stad fiets je ook bij voorkeur op het trottoir en in alle richtingen. Best wennen dus.

Langs de grote weg af en toe een racefiets, één keer een bepakte tourfiets. Maar goed dat ik dat niet gekozen heb.

Onderweg stuit ik in Limbazi op dit soort mooie bouwsels die naar waarde worden gebruikt. Ik ga lunchen in dit dorp.

Me dunkt dat het een burgemeesterswoning was.

Langs de weg een begraafplaats, zoals vaker gezien, doodgewoon in het bos.

Voor het evenwicht worden iets verderop ooievaars uitgebroed.

Op weg naar Cesis pik ik een lifter op, hij was me diep dankbaar. Natuurlijk loop ik daarmee een risico maar toch, soms moet het kunnen.

Cēsis wordt geroemd om zijn 2 kastelen en huizen, mij bekoort het oude.

In de Lutherse kerk krijg ik van een karakteristieke jongeman een tablet te leen die grafstenen uitlegt (totdat je er bij neervalt, en eronder kunt gaan liggen).

Indrukwekkend is de installatie die de namen uitspreekt, en toont, van de vele bewoners die omgebracht zijn door onderdrukking in de vele nare jaren.

Ik blijf hier voor een uitstekend avondeten, Riga komt later wel...

Deze reiziger geeft me het goede voorbeeld. Rustig maar.

Door naar Riga, de (snel)weg wordt steeds breder en beter maar als je de stad binnenkomt, wordt op een brug over wat treinsporen ineens de snelheid beperkt tot 30 km/h. Nou zelfs dat laat je wel uit het hoofd, de kinderkoppen doe hun werk, al jaaaren. Fijn dat ik in een huurauto rij.

Hotel Edvard wordt snel gevonden doch alleen omdat mijn navigatie-app prima werkt. De toegang bestaat uit een inrit naar een binnenplaats, je moet het maar zien, dat bordje.

Goed om er te zijn, vandaag toch nog 300 km maar met plezier.

Bij de avondwandeling stuit ik op de Russische ambassade met bewaking en de helaas nodige protesten tegen de wandaden in Ukraïne.

Welterusten Putin, het ga je beter.